Perşembe, Temmuz 26, 2012

Hayat bu işte...


             
Hayat boyu her şey yerli yerinde duracak gibi yaşamışım..
 Çok bağlanmamışım ama hep var olacaklarını zannetmişim. 

En çok benim bilmem gerekirken kaybetmenin acı yüzünü, hiç inanmamışım günün birinde herkesin ve her şeyin elimden kayıp gidebileceğine.
Çiçekler bile yerleri değiştirilince solarken şimdi beni hiç sevmediğim bir yere koymuşlar. 
''Olsun!'' diyorsam ve de hala onların hatırına savaşıyorsam olaylarla, yüreklerinde benimle aynı hüznü yaşadıklarını bildiğimden ve kalpleri benim gibi attığından. 

 Tüm kararsızlıklarım, arsızlıklarım, sancılarım ise hep bu yüzden.
Asi diyorsunuz bana tahammülsüz  ve hatta kuşkucu.
Kirpi üslubumu yadırgıyorsunuz.
Doğru, politik olamadım hiç bir zaman ama inandığım değerleri ve yanımda olduğunu hissettiğim hiç kimseyi bırakıp da gitmedim ben.

Sevgiler Nes






Öne Çıkan Yayın

Sevmekte yorulur

Sevmekte yorulur. Defalarca sana anlatmak istediğim şey buydu aslında. Bir elin hep kapının kulpunda olduğu için anlayamadın sen ...